ประวัดิการไหลของวัสดุ

ประวัติความเป็นมาของการไหลของวัสดุเพื่อการวางแผนการจัดการสิ่งแวดล้อม

เป็นเวลานานมาแล้วก่อนที่การไหลของวัสดุจะกลายเป็นเครื่องมือหนึ่งสำหรับการจัดการสิ่งแวดล้อม, ทรัพยากร, และขยะของเสีย เราเคยได้ใช้หลักการของการไหลของวัสดุในสาขาทางด้านอุตสาหการ, เคมี, เศรษฐศาสตร์, วิศวกรรม, และชีววิทยา เป็นต้นมาก่อนแล้ว ในหลักการพื้นฐานของการไหลของวัสดุมีอยู่อย่างง่ายๆ คือการสร้างความสมดุลของสสารที่มีอยู่นั้นเอง หรืออีกนัยหนึ่งก็คือปริมาณวัตถุที่เข้าระบบก็จะต้องเท่ากับปริมาณวัตถุที่ออกจากระบบนั่นเอง ซึ่งจากหลักฐานที่มีอยู่หลักการดังกล่าวได้ถูกอธิบายขึ้นมากว่าสองพันปีที่แล้ว โดยนักเขียนชาวกรีก และต่อมาระหว่างปี ค.ศ. 1743-1794 นักเคมีชาวฝรั่งเศส Antoine Lavoisier ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนในเรื่องสสารทางเคมีว่า ปริมาณสสารจะไม่มีการสูญเสียหรือสูญหายไปแต่จะแปรเปลี่ยนเป็นพลังงานในรูปอื่นๆ ภายหลังจากการเกิดปฏิกิริยา
จนมาถึงในศตวรรษที่ 20 การใช้หลักการของการไหลของวัสดุได้ถูกพัฒนาและปรากฏในงานด้านต่างๆ ของการศึกษาในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน ก่อนที่จะนำวิธีและหลักการของการไหลของวัสดุไปใช้งานจริงนั้น วิธีการดำเนินการได้ถูกพัฒนามาโดยตลอดซึ่งนักวิจัยจำนวนมากได้ใช้กฏของการใช้วัตถุเพื่อมุ่งไปสู่ขบวนการของความสมดุล ในด้านวิศวกรรมการจัดการและเคมีเป็นเรื่องปกติที่จะตรวจสอบวิเคราะห์และสร้างความสมดุลของค่าการเข้าและออกของปฏิกริยาเคมี ในด้านแขนงวิชาเศรษฐศาสตร์ ลีโอนทีฟ (Leontief) ได้กล่าวไว้ในค่าการเข้า-ออกในระหว่างปี ค.ศ.1930-1940 ว่าการลงทุนด้วยพื้นฐานที่ใช้แพร่หลายของวิธีการพิจารณาค่าการเข้า-ออกสามารถแก้ปัญหาของทางเศรษฐศาสตร์ได้ ในการศึกษาครั้งแรกในแขนงของการจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมได้ปรากฏในระหว่างปี ค.ศ.1970-1980 ในพื้นที่หลักๆ สองพื้นที่ของการดำเนินการคือ 1) เมืองขนาดใหญ่ และ 2) การวิเคราะห์ของมลพิษในพื้นที่หนึ่งๆ เช่น เส้นทางน้ำ หรือเขตชุมชนที่อยู่อาศัย ทศวรรษหลังจากนั้น MFA ได้กลายเป็นเครื่องมือที่แพร่หลายในแขนงด้านวิทยาการต่างๆ ประกอบด้วยการควบคุมการจัดการ (process control), การบำบัดของเสียและน้ำเสีย (waste and wastewater treatment), การจัดการสารอาหารในภาคเกษตรกรรม (agricultural nutrient management), การจัดการคุณภาพของน้ำ (water-quality management), การจัดการและนำไปใช้ใหม่ของทรัพยากรธรรมชาติ (resource conservation and recovery), การออกแบบผลิตภัณฑ์ (product design), การประเมินวัฏจักรของชีวิต (life cycle assessment: LCA), และอื่นๆ